Telewerken 2025: stoppen of nog eens stoppen?

Het is lang een controversieel onderwerp geweest, tussen degenen die het zagen als een revolutie op de werkplek en degenen die het zagen als een bedreiging voor de teamcohesie. Maar vandaag de dag is telewerken niet langer een controversieel onderwerp. Het is een vast gegeven geworden in alle bedrijfsovereenkomsten, tot op het punt dat het versmelt met het dagelijkse werkleven in Frankrijk, net als videoconferenties, koffie zonder capsules of "flexibele vrijdagen". Voor velen wordt telewerken gezien als een sociaal recht. Dus waarom deze vraag stellen? Omdat, zoals met veel sociale kwesties, er een aantal die-hards zijn die weigeren de vooruitgang te accepteren en de kwestie van een definitief of gedeeltelijk einde van telewerken aan de orde stellen. Dit zijn onder andere Google, dat een ultimatum heeft gesteld aan zijn telewerkende werknemers, en Free en Société Générale, die oproepen tot een vermindering van het aantal telewerkdagen. Volgens een recente enquête van het Observatoire du télétravail zegt bijna één op de twee werknemers dat hij of zij ontslag zou nemen als telewerken zou worden afgeschaft. Het was onze taak om de kerk terug te brengen in het dorp en te kijken naar de voordelen van dit model.

Telewerken: een gevestigde praktijk

Volgens INSEE (maart 2025) telewerkt 22% van de werknemers in de privésector minstens één dag per maand. Dit niveau is de afgelopen twee jaar stabiel gebleven, wat bewijst dat de praktijk zijn draai heeft gevonden. Het dominante model is hybride: twee dagen op afstand, drie op kantoor, volgens Dares. Een compromis dat iedereen geruststelt: genoeg flexibiliteit voor werknemers, genoeg saamhorigheid voor bedrijven.

Het gezicht van telewerken is ook veranderd: de dagen van de geïmproviseerde huiskamertafel met open ruimte zijn voorbij. Bedrijven investeren in ergonomische apparatuur, betrouwbaardere verbindingen en gaan samenwerkingsverbanden aan met een aantal grote namen op het gebied van coworking en flexibeleruimtes. Telewerken vernietigt het kantoorleven niet, maar herdefinieert het.

Toch is het gevaar aanwezig, want buiten de bedrijven die openlijk hun standpunt verkondigen, blijkt uit het genoemde onderzoek van het Observatoire du télétravail dat 31% van de respondenten aangeeft dat hun werkgever het "informeel" aanmoedigt om terug te keren naar de werkplek.

Telewerken en flexibele werkplekken: een win-win model

Als telewerken terrein wint, dan is dat omdat het een win-winsituatie is voor zowel het bedrijf als de werknemer. Voor werknemers is het tijdsbesparing: één dag telewerken per week bespaart onmiskenbaar reistijd. Het betekent ook minder vermoeidheid en een beter moreel, zoals wordt bevestigd door de Malakoff Humanis barometer, die een vermindering van fysieke vermoeidheid (85%), een verbeterd welzijn en gezondheid (82%) en een grotere werkefficiëntie (80%) laat zien.

Voor bedrijven is het een economische en ecologische hefboom.
De bespaarde m² kan worden gebruikt om kantoren te herdenken: samenwerkingszones, flexkantoren, gebruiksvriendelijke ruimtes. In Parijs zal de gemiddelde oppervlakte per werknemer dalen van 16 m² in 2019 tot 12 m² in 2024 (BNP Paribas RE Workplace Survey). En de vermindering van het woon-werkverkeer helpt om de ecologische voetafdruk te verkleinen: volgensADEME wordt er tot 271 kg CO₂ per werknemer per jaar bespaard voor twee dagen wekelijks telewerken. Een belangrijk cijfer om op te nemen in uw duurzaamheidsrapporten!

Telewerken, de drijvende kracht achter de Franse gebieden

Telewerken heeft kantoren veranderd, maar ook de kaart van het werk. Middelgrote steden en plattelandsgemeenten, die lange tijd op de klippen waren gelopen, zijn weer nieuw leven ingeblazen. In Vichy, Angers, Rodez en Tulle verwelkomen gloednieuwe coworking spaces freelancers, nomadische werknemers en start-ups.

Het fenomeen gaat hand in hand met een nieuwe ambitie: wonen waar je wilt zijn, zonder je bedrijf op te offeren. Voor lokale overheden is het een economische en demografische kans: meer gezinnen, meer lokale consumptie, meer evenwicht tussen werkgelegenheidsgebieden.

Maar pas op: niet alles is idyllisch. Volgens de Fondation Travailler Autrement kan slechts 40% van de banen daadwerkelijk telewerken.
De sociale banden blijven broos. Veel bedrijven zijn nog op zoek naar het juiste recept: een beetje face-to-face voor cohesie, een beetje afstand voor concentratie.

Beheer op afstand blijft ook een uitdaging. Hoe behoud je het vertrouwen, het saamhorigheidsgevoel en de creativiteit? HR-afdelingen in alle bedrijven pakken dit probleem aan: training van hybride managers, follow-upgesprekken, teambuilding opnieuw bekeken. Nu we telewerken hebben geïmproviseerd, moeten we het op een intelligente manier institutionaliseren. En daar zijn flexibele kantoren voor!

Telewerken, stoppen of doorgaan? In 2025 is het debat voorbij

Telewerken hoeft niet langer "getest" te worden. Het is net zo'n onderdeel van de werkcultuur geworden als e-mail of de smartphone. Het zal blijven evolueren, gereguleerd en verfijnd worden, maar het zal niet verdwijnen.

Omdat het overeenkomt met een sociale realiteit: die van een wereld waarin we minder geïnteresseerd zijn in "op kantoor zijn" dan in goed werken, waar we ook zijn. Omdat het deel uitmaakt van een duurzamere economie: minder woon-werkverkeer, minder nutteloze vierkante meters. En omdat het beantwoordt aan een diepgewortelde wens: die van een menselijkere, vrijere, slimmere manier van werken.

In 2025 is de vraag niet langer "stoppen of nog eens stoppen?". Het is eerder: "hoe kunnen we het beter doen?"