Wanneer AI in coworking spaces infiltreert

Geboren uit de digitale revolutie en veranderingen in de wereld van werk, voorzagen coworking spaces aanvankelijk in een behoefte aan autonomie en flexibiliteit. Maar in het tijdperk van kunstmatige intelligentie (AI) zijn deze flexibele werkplekken niet langer alleen gedeelde kantoren. Het worden technologische hubs , waar AI zich overal mee bemoeit: van gebouwbeheer tot gebruikersondersteuning en netwerken. Een onopvallende maar diepgaande transformatie die de coworkingervaring herdefinieert. Focus op een paar belangrijke innovaties.

Flexibele werkplekken: plekken die leren van hun gebruikers

In flexibele werkruimtes is AI al bij de ingang aan het werk. Dankzij sensoren en analysesoftware leren sommige ruimtes over de gewoonten van hun leden om te anticiperen op hun behoeften. We hebben het hier niet over sciencefiction, maar over een realiteit die werkplekken steeds technologisch geavanceerder maakt.

Het gebruik van AI en IoT-sensoren in het beheer van coworkingruimtes is bijvoorbeeld een opkomende trend. Deze technologieën kunnen het gebruik van de ruimte optimaliseren, de gebruikerservaring verbeteren en de operationele kosten verlagen. Slimme sensoren kunnen bijvoorbeeld gegevens verzamelen over de bezetting van de ruimte, de temperatuur, de helderheid en de luchtkwaliteit, terwijl AI deze gegevens analyseert om de omgevingsomstandigheden automatisch aan te passen.

Coworking spaces in het tijdperk van AI

Intelligente assistenten om tijd vrij te maken

In deze ultraverbonden omgevingen speelt AI ook de rol van digitale conciërge. De uitdaging is om een verbeterde werknemerservaring te bieden.

AI zorgt voor repetitieve taken, zoals het boeken van kamers, het beheren van toegangsbadges of het versturen van herinneringen. De AI-assistent, geïntegreerd in de mobiele app van de ruimte, kan zelfs gepersonaliseerde aanbevelingen doen voor evenementen op basis van het professionele profiel en de interesses van de gebruiker.

Dankzij de informatie die wordt verzameld door verbonden objecten, zoals bewegingssensoren en apps indien beschikbaar, is het dus mogelijk om te bepalen welke vergaderruimtes het vaakst worden gebruikt door gebruikers. Deze gegevens kunnen vervolgens worden gebruikt om de redenen voor hun populariteit te begrijpen: aangenamere natuurlijke verlichting, ergonomisch meubilair of een functionelere indeling, bijvoorbeeld. Dit maakt het vervolgens mogelijk om het algehele gebruik van flexibele werkplekken te optimaliseren door hun indeling en verdeling aan te passen aan de werkelijke voorkeuren van de werknemers.

Dit type assistentie is des te waardevoller wanneer managementteams en bedrijven moeten jongleren met zeer heterogene behoeften en teams: freelancers, telewerkers, consultants, maar allemaal op zoek naar een vloeiende maar gedifferentieerde ervaring.

AI + coworking = nieuwe hefboom voor professionele ondersteuning

AI beperkt zich niet alleen tot logistiek, maar wordt ook een hulpmiddel voor professionele ondersteuning, met name in innovatiegerichte ruimtes. Kunstmatige intelligentie kan collega's helpen bij het structureren van hun businessplannen, het analyseren van hun markten of het schrijven van hun eerste pitches. Algoritmes kunnen zelfs zwakke punten in een presentatie of cv opsporen en in gewone taal aanpassingen voorstellen.

In Lyon heeft het H7-netwerk bijeenkomsten over kunstmatige intelligentie opgezet. Deze bijeenkomsten gaan evenzeer over acculturatie en leren als over co-constructie. Het doel is duidelijk: van een doorgang naar een kruisbestuiving.

Risico's om voor op te passen: gegevens, ethiek en de digitale kloof

Maar deze ambient intelligence is niet zonder vragen. Wat voor soort gegevens worden er verzameld? Hoe worden ze geanonimiseerd, opgeslagen en gebruikt? Vertrouwelijkheid is een groot probleem, vooral in gedeelde ruimtes waar verschillende bedrijven of beroepen samenwonen. Terwijl sommige structuren een strikt RGPD-handvest garanderen, bieden andere, kleinere of internationale, nog steeds te weinig transparantie over gegevensverwerking. Want één vraag blijft centraal staan: wie is de eigenaar van de verzamelde gegevens?

Bovendien kunnen AI-gestuurde gebruikerservaringen ook opdringerig worden, zelfs gestandaardiseerd: moet het algoritme beslissen over de ideale temperatuur of de afspeellijst van de dag? Wie is de eigenaar van de beslissingen in deze "intelligente" omgevingen? Zonder waarborgen kan AI de autonomie verarmen of een vorm van technologische afhankelijkheid genereren.

Tot slot is het risico op uitsluiting zeer reëel. Niet alle gebruikers zijn op hun gemak met complexe digitale hulpmiddelen. De uitdaging voor ruimtevaartexploitanten is dan ook om een inclusieve ervaring te bieden, met eenvoudige interfaces, beschikbare menselijke ondersteuning en introductiecursussen voor beginners.

Ondanks deze bedenkingen kan AI een positieve rol spelen als het in dienst wordt gesteld van sociale banden en niet als vervanging. Veel ruimtebeheerders beweren dat AI tijd vrijmaakt voor wat echt telt: luisteren, verwelkomen, de gemeenschap animeren.